Алкагольная інтаксікацыя

Прычыны алкагольных атручванняў

Развіццё прызнакаў атручвання алкагольнымі (спіртазмяшчальнымі) напоямі можа быць абумоўлена:

• Ужываннем вялікай колькасці алкаголя з дасягненнем яго таксічнай канцэнтрацыі ў крыві. Пры гэтым значэнне мае не толькі хуткасць ужывання спіртных напояў, але і іх сумарная колькасць на працягу сутак. Справа ў тым, што перапрацоўка алкаголю да бяспечных для арганізма злучэнняў ажыццяўляецца клеткамі пячонкі пры дапамозе фермента алкагольдегідрагеназы; хуткасць такого абясшкоджвання дастаткова стабільная і у сярэднім састаўляе 6 – 8 г. чыстага спірта ў суткі.

Выяўленая неадпаведнасць паміж об’ёмамі паступлення і распаду алкаголя ў арганізме значна павышае верагоднасць развіцця атручвання.

• Камбінацыяй алкаголя з газіраванымі напоямі, якія павялічваюць хуткасць усмоктвання алкаголя ў страўніку і верхніх аддзелах тонкага кішэчніка.
• Ужываннем алкаголя нашча.
• Ужываннем алкаголя адначасова з некаторымі прэпаратамі, якія запавольваюць хуткасць яго утылізацыі ў пячонцы або павышаюць адчувальнасць мозгу. Да такіх лекавых сродкаў адносяцца барбітураты, снатворныя, транквілізаары, нейралептыкі, антыдэпрэсанты, абязбольвальныя сродкі цэнтральнага дзеяння.
• Ужываннем сурагатаў алкаголя або спіртазмяшчальнымі напоямі з прымесямі. Таксічнае уздзеянне алкаголю узмацняецца, калі ў ім змяшчаюцца вышэйшыя спірты, этыленгліколь, метылавы спірт, фурфурол і шэраг іншых прымесяў.
• Прызнакамі хранічнага пашкоджвання пячонкі, што значна зніжае хуткасць абясшкоджвання алкаголю ў гэтым органе.

Вялікае значэнне маюць таксама індывідуальныя і расавыя асаблівасці, што тлумачыцца рознай актыўнасцю фермента алкагольдегідрагеназы.

Прызнакі алкагольнага атручвання

Алкагольнае атручванне суправаджаецца развіццём вострага таксічнага пашкоджвання амаль усіх унутраных органаў, што ў цяжкіх выпадках прыводзіь да развіцця жыццепагражальных станаў. Гэтым яно адрозніваецца ад банальнага ап’янення, калі расстройствы маюць у асноўным функцыянальны характар, часовыя і суправаджаюцца ў асноўным змяненнем работы клетак галаўного мозга і вегета-сасудзістымі рэакцыямі.

Сімптаматыка алкагольнага атручвання складаецца з наступнага:

• Страўнікава-кішачныя растройствы у выглядзе млоснасці, ванітаў, болю ў жываце, дыярэі (паносу). Яны абумоўленыя шкодным уздзеяннем алкаголя на слізістую абалонку стрававальнага тракту. Некаторае значэнне мае таксама і частковая ферментная недастатковасць у выніку пашкоджвання падстраўнікавай залозы і залозістых утварэнняў у сценцы тонкага кішэчніка.
• Прызнакі таксічнага пашкоджвання галаўнога мозга. Сюды ўваходзяць неадэкватная ўзбуджанасць або яўнае прыгнечанне рухальнай актыўнасці, паталагічная санлівасць, затарможанасць, грубыя і не заўсёды сіметрычныя парушэнні каардынацыі руху, сутарагвы сіндром, галюцынацыі. Верагоднасць пашкоджвання галаўнога мозга узмацняецца пры развіцці выражанага абязводжвання і масіўнай страты мінеральных рэчываў з ірвотнымі масамі і вадкім стулам.
• Сімптомы пашкоджвання сардэчна-сасудзістай сістэмы у выглядзе запавольнення пульсу (брадыкардыі), сардэчных арытмій, зніжэння артэрыяльнага ціску, неадэкватных рэакцый скуры.
• Прызнакі таксічнага уздзеяння алкаголю на пячонку з развіццём цяжару у правым падрабрынні. Праз некаторы час магчыма з’яўленне жаўтушнасці склер, скуры і бачных слізістых абалонак.
• Задышка, частае шумнае дыханне нават у стане спакою.
• Парушэнне работы нырак. Спачатку адзначаецца пачашчанае і празмернае мочавыдзяленне, якое потым змяняецца на алігаурыю (значнае змяншэнне колькасці выдзяляемай мачы).

Алкагольнае атручванне характарызуецца развіццём цэлага шэрагу сімптомаў. Да таго ж яны схільныя да прагрэсіравання і хутка прыводзяць да выражанага пагаршэння стану пацярпелага, аж да развіцця ў яго комы. Таму алкагольнае атручванне патрабуе абавязковага і як мага хуткага звароту да лекара.